Indie to jedno z największych państw na świecie, które zamieszkuje ponad 1,2 miliarda mieszkańców. Według bardzo niedokładnych statystyk szacuje się, że żyje tu około 15 milionów osób niewidomych. Zastraszająca liczba, bo aż 40 tysięcy dzieci rocznie traci wzrok na skutek niedożywienia i braku witamin. Popularne są też związki małżeńskie wśród bliskich krewnych, z których często rodzą się niepełnosprawne dzieci. Jedynie około 2,5 procent niewidomych stanowią osoby edukowane, te, które kiedyś chodziły do szkoły lub obecnie się uczą. Widząc ogromną potrzebę pomocy niewidomym, postanowiłyśmy przeszczepić charyzmat Franciszkanek Służebnic Krzyża z podwarszawskich Lasek na indyjską ziemię.
10 kwietnia rozpoczęły sie w Indiach letnie wakacje, wiec większość uczniów wyjechała do swoich domów rodzinnych. W ośrodku pozostały teraz tylko sieroty. 20 z nich wyjechało do drugiego naszego domu w stanie Tamil Nadu, w miejscowości Kotagiri. To piękna górzysta okolica (góry porośnięte herbatą). Mamy tam ogród herbaciany, warsztaty dziewiarskie dla niewidomych dziewcząt i dom formacyjny dla kandydatek do naszego zgromadzenia.

W naszej wspólnocie są 22 siostry - dwie Polki – ja i siostra Adela, oraz 20 sióstr z Indii. Ja jestem odpowiedzialna za siostry juniorystki (grupa sióstr po ślubach czasowych, przed ślubami wieczystymi), ale jak to na misjach - robię wszystko, co jest potrzebne. Pomagam przy dzieciach czy też w pracach administracyjnych.

W domu w Kotagiri jest jeszcze jedna siostra z Polski - s. Katarzyna, która jest mistrzynią nowicjatu. 31 maja odbędzie sie poświęcenie naszego nowego domu i szkoły dla niewidomych w stanie Meghalaya. Jest tam bardzo dużo niewidomych dzieci, które nie maja dostępu do szkół.

Tu w Bangalore, mieszkamy w ubogiej muzułmańskiej dzielnicy. Utrzymujemy dobre kontakty z naszymi sąsiadami, zapraszamy ich do nas na różne programy. W naszej szkole uczą się dzieci różnych religii, przeważają hinduiści, są też muzułmanie i grupa chrześcijan. Tak samo jest wśród naszych współpracowników. Dzięki temu mamy okazję uczestniczyć w wielu różnych uroczystościach, które są bardzo ciekawe - w ślubach, celebracjach związanych z narodzinami dziecka, zakupem domu itd. To co jest tu najtrudniejsze, to ogromna bieda wokół nas. Widzimy całe rodziny mieszkające na ulicach, małe dzieci pracujące przy budowach dróg czy domów, nie chodzące do szkoły. Codziennie dokarmiamy 10 staruszek, które nie mogą już pracować, a nie mają pomocy rodziny”. Siostra Sara obiecała, że będzie się z nami kontaktowała, więc z pewnością jeszcze przeczytamy o ośrodku w Bangalore i innych pracach franciszkanek w Indiach. (MŁ)