Pokoj i Dobro!
+Tadeusz Zbigniew Kusy, OFM
biskup Kaga Bandoro

Kochani moi w Polsce!
Witam i pozdrawiam bardzo serdecznie z Kaga Bandoro, z Serca Afryki !

Od końca września ubiegłego roku podjąłem wszystkie odpowiedzialności w naszej diecezji, rozległej prawie jak jedna trzecia Polski. Wcześniej z biskupem Albertem mogłem odwiedzić 10 parafii, w centrach i kilka wspólnot po wioskach; sam rozpocząłem poznawanie diecezji przez wizyty z pozostaniem z ludźmi, którzy zwykle mnie przyjmują w swoich domach na nocleg. Tak było od listopada ubiegłego roku, kiedy zacząłem wyjazdy do sektorów aż do czerwca. Wróciłem z ostatnich 5-dniowych spotkań i świętowania bierzmowania w niedziele 12 VI po południu. W sumie przez ten czas odwiedziłem 45 wspólnot, co wymagało wielu tygodni nieobecności w domu i w kurii biskupiej! Przez 10 dni, od 17 do 28 czerwca znowu byłem poza domem, bo mieliśmy zebranie konferencji episkopatu, 500 km stąd!

Z radością serca dziękuję Panu Bogu za wszelkie łaski i dary, którymi mogłem służyć ludziom, głosząc Słowo Boże w liturgii, w katechezach, które zwykle miały miejsce jako pierwsze spotkanie popołudniowe. Kolejna służba to ofiarowany czas spowiedzi. Jednym z większych wysiłków było wysłuchanie około 120 osób w ciągu jednego dnia, w piątek Serca Pana Jezusa, od rana do południa i po południu do wieczora, przed niedzielnym bierzmowaniem ludzi z wszystkich sektorów tej parafii, których się nazbierało 173 osób.

Ostatnie tygodnie, od kwietnia do czerwca, to szczególnie czas bierzmowania. Było też kilka ślubów tych, co przyjęli bierzmowanie, regulując w ten sposób ich sytuacje życia chrześcijańskiego. – Ale muszę powiedzieć, ze było też niemało takich, którzy, żyjąc już wspólnie w domu, chcieli tylko być bierzmowani, bez ślubu!... Niełatwo było im wytłumaczyć, że podjęcie drogi sakramentów jest spotkaniem z Chrystusem i wymaga całkowitego zaangażowania, wiec na razie muszą poczekać i przygotować się także do sakramentu małżeństwa.

W czasie moich wizyt mogę też rozpoznać różne potrzeby moich kapłanów i wspólnot parafialnych. Od strony duchowej dość często brak choćby malej biblioteczki na probostwie. Owszem, niektórzy mają swoje osobiste książki, ale to jest minimum dla formacji ciągłej. – Nie wiem, jak temu zaradzić w naszych aktualnych warunkach, kiedy książki trzeba kupować we Francji, albo w Kamerunie! Oczekujemy nowej edycji Nowego Testamentu w języku sango, bo zapasy już się wyczerpały kilka lat temu.

W niektórych parafiach brak kompletów szat liturgicznych, w czterech kolorach. – Księża zwykle mają kilka swoich osobistych szat, i jak wyjeżdżają z parafii, zabierają je ze sobą. Może uda mi się przywieźć z Polski walizkę z ornatami i stułami, a także kilka kielichów czy puszek, aby móc zaopatrzyć dwie, trzy lub cztery parafie? Chciałbym też odnowić w katedrze i w kilku większych kościołach dzwonki ministranckie, bo te, co używają, pamiętają chyba czasy Abrahama, jak mówi jeden z moich księży!

Jak Pan Bóg da i sytuacje w regionie około 50 km od Bandoro, często zajętym przez różne rebelie, powrócą do normalności, może w tym roku podejmiemy budowę nowego probostwa, choćby tylko najpierw fundamentów, aby przygotować powoli założenie tam nowej parafii. Marzy mi się, aby nosiła tytuł Miłosierdzia Bożego! – Jak nie zapomnę, to w Łagiewnikach poproszę o kamień z sanktuarium, na włożenie w fundamenty albo w ścianę przyszłego naszego kościoła parafialnego!
Wśród spraw dość naglących, które są priorytetami w przewidzianym działaniu, chcemy zakończyć budowę kaplicy w jednej z wiosek, bo mury stoją już, od 2014, ale podpalenie domu, gdzie był złożony materiał między innymi na konstrukcje dachu, zniszczyło cement, blachy i drewno do konstrukcji. Na to potrzeba znaleźć pomoc finansową.

Z otrzymanych w Polsce ofiar mogłem pomóc w trudnych sytuacjach kilku parafiom: między innymi było to uzupełnienie finansowania odnowienia starego probostwa (zakup solidnej blachy na pokrycie dachu); podobnie zakup lepszej i trwalszej blachy na trzy kaplice; kilka foteli, kredens, naczynia, garnki, kubki, i sztućce dla ubogiej parafii, wraz ze zbudowaniem niedużej kuchni i ubikacji dla parafii; zakup 2 nowych opon do auta z niższego seminarium, duży wydatek (ponad 4 tys. euro) na leczenie chorego księdza w klinice w Rabacie, w Maroku; kilka kosztownych reparacji samochodu sióstr, który obecnie używam. - Nie ma sióstr u nas od lutego 2013, ale zapowiedziały swój powrót na wrzesień tego roku! Mieszkam od dwóch lat w ich domu, bo dom biskupa, do grudnia 2015 r. zamieszkiwany był przez mojego poprzednika, Biskupa Alberta, jest zbyt blisko obozu uciekinierów, ich toalet, zaimprowizowanego od dwóch lat dużego targowiska, z hałasem, smrodem itp.
Jeżeli to będzie możliwe, chcielibyśmy zwiększyć nieco dotacje na życie kapłanów w parafiach, zwłaszcza tych uboższych. Szukamy też sfinansowania stopniowo, z roku na rok, zakupu samochodów terenowych, bo poprzednie zostały skradzione przez rebeliantów (10 aut) Za wyjątkiem jednej parafii, wszyscy inni kapłani (w 10 parafiach) używają motocykli do ich wizyt wspólnot po wioskach.

BÓG ZAPŁAĆ Wam za modlitwy, za siostrzane i braterskie wsparcie, abym mógł dobrze wypełnić posługę biskupią w Sercu Afryki! Dziękuję także za wszelką pomoc naszej misji w diecezji Kaga Bandoro. Pozwolę sobie przekazać tutaj numery konta bankowego, założonego w Katowicach, aby przez życzliwość materialną mogliście wspierać naszą diecezję, która została mi powierzona dwa lata temu, na Wniebowzięcie NMP, 15 sierpnia 2016.

Pozdrawiam serdecznie i bratersko błogosławię!

+Zbigniew Tadeusz KUSY, OFM
Biskup Kaga Bandoro,
Republika Środkowoafrykańska
[email protected]

Jeżeli chcesz wspomóc działalność misyjną bp Tadeusza Zbigniewa Kusego

możesz przekazać dowolną ofiarę pieniężną na konto: 

Nazwa konta: Sekretariat ds. ewangelizacji misyjnej - Biskup Zbigniew Kusy RCA

Nazwa banku:  PKO BP o /Katowice

Numery kont:

1. konto PLN    49 1020 2313 0000  3202 0529 4238

2. konto EUR    54 1020 2313 0000 3002 0529  4246