procesja z relikwiami

W Ugandzie, tak jak w całym Kościele Powszechnym, październik jest szczególnie poświęcony modlitwie różańcowej. W październiku przypada także rocznica kanonizacji męczenników ugandyjskich, św. Kizito i jego towarzyszy.

W tym roku Kościół w Ugandzie obchodzi jubileuszową, 50-tą rocznicę. Z tej okazji archidiecezja Kampala zorganizowała dziewięciodniową nowennę przed datą kanonizacji. Na pierwsze miejsce nowenny w dniu 9 października zostało wyznaczone Sanktuarium Męczenników w Munyonyo. Uroczystej procesji po dzielnicy Munyonyo przewodniczył abp Cyprian Kizito Lwanga. Dostojny gość przywiózł ze sobą relikwie świętych męczenników Charlsa Lwangi i Matia Mulumby. Po raz pierwszy od męczeństwa w roku 1886 męczennicy powrócili do Munyonyo.

orkiestra procesyjna

To w  tym miejscu służyli na dworze króla Mwangi. Niektórzy z nich, jak 12 – letni Kizito, najmłodszy męczennik, zostali w przeddzień kaźni ochrzeni przez Karola Lwangę, lidera chrześcijan na dworze królewskim. Tutaj, w Munyonyo odbył się nad nimi sąd i zapadł wyrok śmierci. Marsz śmierci rozpoczął się w Munyonyo. Tu został zabity Andrzej Kaggwa, kilkaset metrów dalej Denis Ssebugwawo i nieco dalej, w wiosce Kyamula stracono Poncjano Ngondwe. Resztę skazańców powiązanych sznurkami zaprowadzono do Namugongo i tam wykonano wyrok śmierci – wszyscy zostali spaleni. Z tego też powodu nowenna przed rocznicą kanonizacji rozpoczęła się w Munyonyo, bo tutaj droga męczenników miała swój początek.

wierni czczą relikwie świętych

Po Mszy św. każdy miał możliwość uczczenia relikwii przez ich dotknięcie.  Ugandyjczycy mówią o sobie, że mają oczy w dłoniach. Jest to oczywiście przenośnia, ale ma głęboki sens. Muszą zobaczyć, dotknąć, doświadczyć namacalnie czyjejś obecności. Jeżeli czegoś nie dotkną, to tak jakby to nie istniało. Dlatego kult relikwii świętych jest bardzo rozpowszechniony i pasuje do ich sposobu odbioru świata i przeżywania wiary.

 Arcybiskup Cyprian ogłosił, że przekazuje na rzecz sanktuarium w Munyonyo relikwie wspomnianych świętych, czym wzbudził ogromną radość wśród uczestników uroczystości.

 Kilka dni później tenże arcybiskup poinformował, że ma zamiar ustanowić parafię, która swym zasięgiem będzie obejmować dzielnice Munyonyo z trzema miejscami męczenstwa: św. Andrzeja Kaggwa, św. Denisa Ssebugwawo i św. Ponciano Ngondwe. Parafia ma być przekazana pod opiekę franciszkanom.

Co jeszcze słychać w sanktuarium w Munyonyo?

namiot Alfy

Sanktuarium ciagle się rozwija duchowo i materialnie. Trwa kolejny kurs ewangelizacyjny Alfa. Dla potrzeb kursu został zakupiony duży namiot, pod którym odbywają się spotkania. Darczyńcą namiotu i patronem kursu jest wspólnota „Góra Oliwna” z miasteczka studenckiego w Krakowie.

 W ostatnich tygodniach została doprowadzona do sanktuarium energia elektryczna. Hurrra! Ktoś może zapytać, czy to jest jakieś szczególne wydarzenie? W warunkach ugandyjskich jest to wydarzenie wyjątkowe, świadczące o dużym postępie, biorąc pod uwagę fakt, że tylko 10 % ludności Ugandy ma dostęp do prądu i dobrodziejstw z tym związanych. My dziękujemy Panu Bogu i ludziom, że już znajdujemy się w tych  dziesięciu procentach. To, że są podłączone przewody, linki i kable, nie oznacza jeszcze, że prąd zawsze jest. Czasami znika on na dzień, dwa a nawet tydzien. Dlatego każda parafia, kościoł i inne miejsca użyteczności publicznej, muszą posiadać w zapasie agregat prądotwórczy z silnikiem spalinowym. W przeciwnym razie, z powodu nagłego braku dopływu prądu, spotkania nie mogłyby się odbyć.

 Z oświetlonego chwałą meczenników ugandyjskich sanktuarium w Munyonyo wszystkich serdecznie pozdrawiamy.

Dziękujemy za Wasze modlitwy i ofiary na rzecz rozbudowy tego szczególniego miejsca.

Fr. Adam Mutebi Klag OFMConv, Uganda – Munyonyo

www.munyonyo-shrine.ug   (opr.M.Ł.)